• Գլխավոր
  • Հաղորդումներ
    • PoliticON
    • Թաթուլ Հակոբյանի զրույցը
    • Էլուր
    • Ստվերում
    • Պատերազմի եւ խաղաղության արանքում
    • Ալիքի վրա
    • Տեղ սահմանի մոտ
    • Իրական օրակարգ
    • Կարմիր ժամանակներ
    • Վաղը
    • Չերեւան
    • Ուկրաինա | Պատերազմ
    • Թարգիր Լաո
    • Պարագիծ
    • Էկոդետ
    • Կարպիս Փաշոյանի զրույցը
  • Քաղաքականություն
    • Ներքին
    • Արտաքին
    • Հարեւաններ
    • Աշխարհ
  • Մենք
    • Հայաստան
    • Սփյուռք
  • Տնտեսություն
  • Մշակույթ
  • մեր մասին
  • գործընկերներ
  • Կապ
Aliq Media Armenia
  • Գլխավոր
  • Հաղորդումներ
    • PoliticON
    • Թաթուլ Հակոբյանի զրույցը
    • Էլուր
    • Ստվերում
    • Պատերազմի եւ խաղաղության արանքում
    • Ալիքի վրա
    • Տեղ սահմանի մոտ
    • Իրական օրակարգ
    • Կարմիր ժամանակներ
    • Վաղը
    • Չերեւան
    • Ուկրաինա | Պատերազմ
    • Թարգիր Լաո
    • Պարագիծ
    • Էկոդետ
    • Կարպիս Փաշոյանի զրույցը
  • Քաղաքականություն
    • Ներքին
    • Արտաքին
    • Հարեւաններ
    • Աշխարհ
  • Մենք
    • Հայաստան
    • Սփյուռք
  • Տնտեսություն
  • Մշակույթ
ՆերքինՔաղաքականություն

Ղարաբաղյան սրացում. Նիկոլ հեռացիր

Վահրամ Աթանեսյան 11:30 | 07.06.2022
Վահրամ Աթանեսյան 11:30 | 07.06.2022
Artsakh protest

Բրյուսելում ապրիլի 6-ին Իլհամ Ալիեւի հետ Եվրոպայի խորհրդի նախագահ Շառլ Միշելի միջնորդությամբ հանդիպումից մեկ շաբաթ անց Նիկոլ Փաշինյանը խորհրդարանում խոսեց Փառուխի մասին եւ բավական թափանցիկ ակնարկեց, որ Փառուխը կարող է կրկնվել, եթե բանակցությունները փակուղի մտնեն։

Փաշինյանը նաեւ ասաց, որ միջազգային հանրությունն ակնկալում է Արցախի կարգավիճակի հարցում նշաձողի մի փոքր իջեցում. եթե դա տեղի ունենա, ապա Հայաստանի մոտեցումների շուրջ հնարավոր է հասնել կոնսոլիդացիայի։

Հաջորդ օրն Արցախի խորհրդարանի բոլոր հինգ խմբակցությունների անունից տարածվեց չափազանց կոշտ հայտարարություն։ Իմաստն այն էր, թե Նիկոլ Փաշինյանը կարգավիճակի հարցում Արցախի անունից բանակցելու մանդատ չունի, ինքնորոշման իրավունքի տերը արցախահայությունն է։

Տասն օր անց Երեւանում ընդդիմությունը ջահերթ կազմակերպեց եւ հայտարարեց, որ անցնում է փողոցային պայքարի, որպեսզի կանխի «Արցախի հայաթափումը եւ Հայաստանի թուրքացումը»։

Զուգահեռաբար Արցախում սկսվեց խորհրդարանական խմբակցությունների պատվիրակների շրջայց։ Նրանք հանդիպումներ կազմակերպեցին Ասկերանում, Մարտակերտում եւ Մարտունիում։ Իշխանության տեղական մարմինների ներգրավվածությունն այդ միջոցառումներին ակնհայտ էր։ Դահլիճներում հավաքվում էին հիմնականում գյուղական համայնքների ղեկավարներ, դպրոցների տնօրեններ, մշակույթի բնագավառի աշխատողներ։ Նրանք լսում էին պատգամավորների ելույթները, կատարում իրենց պարտքը եւ վերադառնում ամենօրյա գործին, մինչեւ Երեւանի Ֆրանսիայի հրապարակի տրամադրությունները կտարածվեին նաեւ Ստեփանակերտում։

Առաջին «ծիծեռնակը» պետական «Վարարակն» երգչախումբն էր, որ Ստեփան Շահումյանի արձանին հարող պուրակում կատարեց «Զարթի՛ր, լաո» երգը եւ տարածեց Ֆեյսբուքում։ Հաջորդ օրը Հաթերքի դպրոցի մի խումբ աշակերտներ «Նիկոլ հեռացիր» եւ «Նիկոլ դավաճան» ցուցապաստառներով լուսանկար հրապարակեցին, ապա Ստեփանակերտի Ազատամարտիկների պուրակում երաժշտական դպրոցի սաների մասնակցությամբ տեսանյութ տարածվեց, իսկ Ֆրանսիայի հրապարակում հայտնվեցին արցախյան գյուղերի անուններով վրաններ, զանգվածային միջոցառումների մասնակիցների շարքերում ավելի ու ավելի տեսանելի դարձան արցախյան նախկին բարձրաստիճան զինվորականներ, պետական պաշտոնյաներ, Ազգային ժողովի գործող պատգամավորներ։

Մայիսի 23-ին Արցախի Ազգային ժողովի չորս խմբակցություններ տարածեցին եւս մեկ հայտարարություն՝ այս անգամ Նիկոլ Փաշինյանին ուղղակի մեղադրելով «Արցախը Ադրբեջանի կազմ վերադարձնելու» մտադրության համար։ Նման տպավորությունը բացատրվեց Բրյուսելում Հայաստանի վարչապետի եւ Ադրբեջանի նախագահի բանակցություններից հետո Եվրոպայի խորհրդի նախագահ Շառլ Միշելի տարածած հաղորդագրության «Ղարաբաղի էթնիկ հայերի անվտանգության եւ իրավունքների» հարցի քննարկման մասին ձեւակերպմամբ։

Հաջորդ օրը՝ մայիսի 24-ին, առանձին հայտարարություն տարածեց Սամվել Բաբայանի «Միասնական հայրենիք» կուսակցությունը, որում ԼՂ եւ հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման բանակցությունների բրյուսելյան հարթակը գնահատված էր «անպտուղ»։ Ըստ այդմ` բանակցությունները կա’մ պետք է կազմակերպվեն ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության, կա’մ արդեն նախադեպային՝ հայ-ռուս-ադրբեջանական եռակողմ ձեւաչափով։

Ստեփանակերտում, սակայն, Սամվել Բաբայանի քայլը գնահատվեց «Արցախի հարցում միասնականությունը պառակտող» եւ համարվեց, որ դա «արվում է Նիկոլ Փաշինյանի ցուցումով»։ Ներքաղաքական սրացման բարձրակետ դարձավ մայիսի 28-ի երթը, որին հաջորդեց հանրահավաքը Վերածննդի հրապարակում։ Այդուհանդերձ, զանգվածային միջոցառմանը ոչ մի ընդդիմադիր կուսակցություն իր առաջնորդի դեմքով հրապարակային ելույթ չունեցավ։ Անհասկանալի մնաց նաեւ, թե ինչպես է համընկել երթի, հանրահավաքի եւ կառավարության համամասնակցությամբ կազմակերպված ռազմա-հայրենասիրական համերգի օրը, նույնիսկ ժամը։

Այդ առթիվ Ֆեյսբուքում պետական նախարար Արտակ Բեգլարյանի արած գրառումը ոչ մի պարզաբանում չտվեց։ Ակնհայտ էր միայն, որ երթին եւ հանրահավաքին չի մասնակցել Սամվել Բաբայանի «Միասնական հայրենիք» կուսակցությունը, իսկ միջոցառման կազմակերպիչներն են ՀՅԴ տեղական կառույցը, ինչպես նաեւ «Արադարություն» եւ «Արցախի ժողովրդավարական կուսակցությունը», որի ղեկավար, Ազգային ժողովի նախկին նախագահ Աշոտ Ղուլյանը մի քանի օր հետո Արցախի հանրային հեռուստատեսության հյուրն էր եւ բաց հայտարարեց, որ ստեփանակերտյան ակցիան կազմակերպվել է hաջակցություն «Դիմադրություն» շարժման։

Այս իրավիճակում Արցախի նախագահը հրապարակում է սահմանադրական բարեփոխումների հայեցակարգի նախագիծը՝ հրավիրելով քաղաքական-հանրային քննարկումների։

Փաստացի մայիսի 28-ի զանգվածային երթով եւ հանրահավաքով ազդարարվում է, որ Արցախը մտնում է նախընտրական քարոզչության փուլ, որտեղ մի բեւեռում ՀՅԴ-ն է՝ «Արդարություն» եւ «Արցախի ժողովրդավարական» կուսակցությունների հետ, մյուսում՝ Սամվել Բաբայանի «Միասնական հայրենիքը»։ Իշխող Ազատ հայրենիք-ՔՄԴ դաշինքը դեռեւս դիրքորոշում չի արտահայտել։

Արտառոց է, որ մայիսի 28-ի երթի եւ հանրահավաքի ընթացքում Ստեփանակերտն Իլհամ Ալիեւին, ադրբեջանա-թուրքական ագրեսիան դատապարտող կամ միջազգային հանրությանը հասցեագրած ոչ մի կոչ չի հնչեցրել։ Ղարաբաղյան սրացումն, այսպիսով, հասել է չափազանց վտանգավոր կետի, երբ քառասունչորսօրյա պատերազմի եւ հետեւանքների մեղավոր է նշանակված Հայաստանի իշխանությունը։

Ե՞րբ, ինչպե՞ս կկարգավորվի այս իրավիճակը։ Ո՞վ կսկսի։

Վահրամ Աթանեսյան

Պատմաբան, լրագրող, հրապարակախոս, քաղաքական գործիչ։ Հայաստանի Գերագույն խորհրդի (1990-1995) Արցախից ընտրված պատգամավոր, 2000-2015 թվականներին Արցախի Ազգային ժողովի երեք գումարումների պատգամավոր։ «Խոջալու․ հանցագործության անատոմիա», «Երկրի ժամանակը», «Հոգեւոր Հայաստանը եւ արդիականությունը» եւ «Աստծո հաջորդ օրը» գրքերի հեղինակն է։

0
FacebookTwitterWhatsappTelegramEmail
նախորդը
80 հեռուստաալիք չի հեռարձակվի
հաջորդը
«Ֆոսֆորային ողջույն» Արցախին՝ Ուկրաինայի՞ց. ինչ-որ մեկն ամբողջ ճշմարտությունը չի ասում

խմբագրական

  • Ռուսաստանը Արցախի իշխանություններին չի տեղեկացրել Ադրբեջանի կողմից 2023...

լրահոս

  • Իսրայելն ուժով կպատասխանի, եթե Սիրիայի կառավարությունը չկանխի դրուզներ...

  • Չենք պատրաստվում աշխարհով մեկ թռչել Կիեւի եւ Մոսկվայի...

  • Թրամփը հայտարարել է, որ մայիսի 8-ը կնշվի որպես...

  • ԵՄ-ը նոր պատժամիջոցներ է պատրաստում ՌԴ-ի դեմ՝ հրադադարից...

  • Դամասկոսում դրուզների հետ բախումներից հետո Սիրիայի կառավարությունը հայտարարել...

ընտրանի

  • 1

    Բնության հետ ներդաշնակ տնտեսություն․ երեք պատմություն Վայոց ձորից

  • 2

    Ի՞նչ է Պարկինսոնի հիվանդությունը, որո՞նք են ախտանշանները

  • 3

    Կրթության նոր մեթոդներ, որոնք ձեւավորում են քննադատական ու...

  • 4

    2024-ի հունվարի 1-ից կենսաթոշակը նոր ձեւով կհաշվարկեն

  • 5

    «Աղբահանության վճարի թանկացման որոշումը պետք է վիճարկել դատարանում»․...

Facebook Youtube Email Telegram

արխիվ

Հունիսի 2022
ԵԵՉՀՈւՇԿ
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
« Մյս   Հլս »
Quality Sign Colored

© 2024 - Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են ՀՀ Օրենսդրությամբ: Ձևավորումը Ալիք Մեդիա
Գաղտնիության քաղաքականություն