• Գլխավոր
  • Հարթակ
    • 17+
    • Էկո
    • Սովետ
  • Քաղաքականություն
    • Ներքին
    • Արտաքին
    • Հարեւաններ
    • Աշխարհ
  • Մենք
    • Հայաստան
    • Սփյուռք
  • Տնտեսություն
  • Մշակույթ
  • Գործընկերներ
    • Բուն TV
  • մեր մասին
  • Կապ
Aliq Media Armenia
  • Գլխավոր
  • Հարթակ
    • 17+
    • Էկո
    • Սովետ
  • Քաղաքականություն
    • Ներքին
    • Արտաքին
    • Հարեւաններ
    • Աշխարհ
  • Մենք
    • Հայաստան
    • Սփյուռք
  • Տնտեսություն
  • Մշակույթ
  • Գործընկերներ
    • Բուն TV

Հայաստանը եւ Ուկրաինան՝ բախտակից

aliq 15:44 | 02.02.2021
aliq 15:44 | 02.02.2021

«ԽՍՀՄ փլուզումից ի վեր Հարավային Կովկասում Հայաստանը եղել է Ռուսաստանի նախաձեռնած ինտեգրացիոն նախագծերի մասնակից։ Փաստ, որը սովորաբար անտեսում են արեւմտյան վերլուծաբանները եւ քաղաքականություն մշակողները։ Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպությունը (ՀԱՊԿ), որի հիմնադիր անդամ է եղել Հայաստանը 1994-ից, հետխորհրդային երկրներում ՆԱՏՕ-ի տիպի կառույց ստեղծելու ռուսական փորձն էր»,- ամերիկյան The National Interest պարբերականում գրում է ուկրաինացի քաղաքագետ, Ջոն Հոփքինսի համալսարանի արտաքին քաղաքականության ինստիտուտի ոչ ռեզիդենտ անդամ Տարաս Կուզիոն։

Ուկրաինացի քաղաքագետի կարծիքով՝ Հայաստանում ռուսական բազաների առկայությունը Ռուսաստանի արտաքին քաղաքականությանը հավանություն տալու նշան է, մինչդեռ Ադրբեջանը, Վրաստանը, Ուկրաինան եւ Մոլդովան միշտ դեմ են արտահայտվել իրենց տարածքում ռուսական ռազմաբազաների գոյությանը, քանի որ դա կնշանակեր ընդունել Եվրասիայում տարածաշրջանային հեգեմոն ճանաչվելու Ռուսաստանի հավակնությունները։

Կուզիոյի տպավորությամբ՝ Վրաստանն ու Ադրբեջանն արեւմտամետ, բայց բազմավեկտոր քաղաքականություն են վարել, որը նման էր Ուկրաինայի երկրորդ նախագահ Լեոնիդ Կուչմայի քաղաքական հայեցակարգին:

«Բազմավեկտորիզմը պրագմատիկ արտաքին քաղաքականություն էր, որը նշանակում էր Արեւմուտքի հետ ինտեգրման ընդլայնում՝ միաժամանակ շարունակելով համագործակցությունը Ռուսաստանի եւ ԱՊՀ-ի հետ»:

Նա գտնում է, որ հիմա ե՛ւ Հայաստանը, ե՛ւ Ուկրաինան հրաժարվել են բազմավեկտոր քաղաքականությունից՝ մեկն հօգուտ եւրասիականության, մյուսն՝ հանուն Եւրոպայի։

0
FacebookTwitterWhatsappTelegramEmail
նախորդը
«Երազանքը» փոշմանել է
հաջորդը
Վերահսկել միգրանտների հոսքը

խմբագրական

Հոբելյանին ընդառաջ

Promotion Image

լրահոս

  • Ում վախճանն է գուժում պուրակը

    19:42 | 16.04.2021
  • Լեհաստանն՝ արցախցիներին

    18:12 | 16.04.2021
  • Ֆրանսերենով գիրք՝ Բալյանների մասին

    17:40 | 16.04.2021
  • Լարվածության թուլացման եւ հակազդման քաղաքականության միջեւ

    17:18 | 16.04.2021
  • Որոնումների ժամանակ փրկարար է վիրավորվել

    16:45 | 16.04.2021

ընտրանի

  • 1

    Աղավնոյի «անկախ պետությունը»

  • 2

    Եթե հաղթեինք

  • 3

    Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի հետ խոսել է պետք. մղձավանջային...

  • 4

    Պատերազմական դրվագներ։ Գոռ Սարկիսյան

  • 5

    Աննախադեպը

Facebook Youtube Email Telegram
Վարդան Հարությունյան

Իրավապաշտպան, հասարակական գործիչ` խորհրդային այլախոհի տպավորիչ կենսագրությամբ։ 2004-ին ստեղծել է «Իրավունքի եւ ազատության կենտրոնը», որի հիմնադիր ղեկավարն է։ Հրապարակել է հայ այլախոհության պատմությունը ներկայացնող երկու գիրք՝ «Այլախոհությունը խորհրդային Հայաստանում» եւ «Քաղբանտարկյալի պատմություն»։

Մեսրոպ Հարությունյան

Լրագրող, խմբագիր, փորձագետ, լրագրության ուսուցիչ, ում կենսագրությունը սկսվել է նախորդ դարի 80-ականներին Հայաստանի Մեղրու շրջանի «Արաքս» թերթից ու շարունակվել մեդիայի կայացման խառնարանում։ Նաեւ գրող է, պատմվածքների ու վեպերի չորս գրքի հեղինակ։

Վահրամ Աթանեսյան

Պատմաբան, լրագրող, հրապարակախոս, քաղաքական գործիչ։ Հայաստանի Գերագույն Խորհրդի (1990-95) Արցախից ընտրված պատգամավոր, 2000-2015 թվականներին Արցախի Ազգային ժողովի երեք գումարումների պատգամավոր։ «Հոգեւոր Հայաստանը եւ արդիականությունը» գրքի հեղինակն է։

Tatul Hakobyan
Թաթուլ Հակոբյան

Լրագրող, հրապարակախոս, պատմություն հետազոտող, որն առօրյա փաստերը, դրանց վրա հիմնված դատողություններն ու պատմական փորձառությունը հաջողությամբ միահյուսելով ստանում է ուրույն բովանդակություն։

արխիվ

Փետրվարի 2021
Ե Ե Չ Հ Ու Շ Կ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
« Հնվ   Մրտ »

@2020 - Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են ՀՀ Օրենսդրությամբ: Ձևավորումը Ալիք Մեդիա