• Գլխավոր
  • Հաղորդումներ
    • Թաթուլ Հակոբյանի զրույցը
    • Էլուր
    • Ստվերում
    • Պատերազմի եւ խաղաղության արանքում
    • Ալիքի վրա
    • Տեղ սահմանի մոտ
    • Իրական օրակարգ
    • Կարմիր ժամանակներ
  • Քաղաքականություն
    • Ներքին
    • Արտաքին
    • Հարեւաններ
    • Աշխարհ
  • Մենք
    • Հայաստան
    • Սփյուռք
  • Տնտեսություն
  • Մշակույթ
  • русская редакция
  • մեր մասին
  • գործընկերներ
  • Կապ
Aliq Media Armenia
  • Գլխավոր
  • Հաղորդումներ
    • Թաթուլ Հակոբյանի զրույցը
    • Էլուր
    • Ստվերում
    • Պատերազմի եւ խաղաղության արանքում
    • Ալիքի վրա
    • Տեղ սահմանի մոտ
    • Իրական օրակարգ
    • Կարմիր ժամանակներ
  • Քաղաքականություն
    • Ներքին
    • Արտաքին
    • Հարեւաններ
    • Աշխարհ
  • Մենք
    • Հայաստան
    • Սփյուռք
  • Տնտեսություն
  • Մշակույթ
  • русская редакция

Արցախյան պատերազմի դասերը

aliq 11:00 | 19.01.2021
aliq 11:00 | 19.01.2021

Ըստ Շվեյցարական «Neue Zürcher Zeitung» պարբերականի՝ Լեռնային Ղարաբաղում (Արցախում) այս տարվա աշնանը բռնկված պատերազմը վկայում է, որ ռազմական ուժն առաջվա պես աշխարհի քաղաքական քարտեզը փոխելու գործուն միջոց է։

Եվ մինչ Ռուսաստանն ու Թուրքիան այդ կարկանդակից խոշոր պատառներ են պոկում, Արեւմուտքը նիրհում է:

Հարավային Կովկասի պատերազմը հայտնվեց ԱՄՆ նախագահական ընտրությունների, համավարակի ու Եվրոպայում տնտեսական ճգնաժամի ստվերում։ Այդուհանդերձ, այս պատերազմի արձագանքը դեռ երկար է լսելի լինելու: Այն ապացուցեց, որ բռնությունն առաջվա նման ուժի դիրքերից քաղաքականություն թելադրելու գործիք է ծառայելու: Ավելին, այդ միտումը իսկական վերածնունդ է ապրում: Միջազգային իրավունքի համապատասխան՝ ուժի կիրառման արգելքը մնում է միայն թղթին. պարզվեց՝ իրականում այդ արգելքը ոչ մի արժեք չունի: Երբ Ալիեւը որոշեց հարձակվել հայերի վրա, նա միանգամայն ճշգրիտ հաշվարկ էր արել, որ այդ ձեռնարկում իրեն ոչ ոք չի խանգարելու:

Ադրբեջանական քարոզչությունը պնդում էր, որ հայերով բնակեցված հողերը բռնի ուժով իրենց վերահսկողության տակ վերադարձնելը լիովին օրինական քայլ կլինի: Ընդ որում, ոչինչ չէր ասվում նրա մասին, որ Բաքուն 1994-ի զինադադարի մասին համաձայնագրին եւ անթիվ-անհամար խաղաղ բանակցությունների ոգուն համապատասխան պարտավոր է ձեռնպահ մնալ ուժի կիրառումից: Հիմա արդեն հասկանալի է, որ Ալիեւը պարզապես սպասում էր հարմար պահի՝ վճռական հարված հասցնելու համար: Այդ օրինակին թերեւս կհետեւեն նաեւ մյուս երկրները աշխարհի տարբեր հատվածներում, հատկապես ելնելով այն հանգամանքից, որ համաշխարհային գերտերությունները (օրինակ՝ Միացյալ Նահանգները) եւ միջազգային կազմակերպությունները (օրինակ՝ ՄԱԿ-ը) չեն այրվում աշխարհում գոյություն ունեցող կանոնները պաշտպանելու ցանկությամբ:

NZZ
0
FacebookTwitterWhatsappTelegramEmail
նախորդը
Ղարաբաղի ապագան. Ադրբեջանական հեռանկար
հաջորդը
Թինդիլանց Սլավիկը

Նման հոդվածներ

Ռուսական արջի երեք նապաստակները

18:10 | 19.01.2021

Վերանայել «ԼՂ-ն Ադրբեջանի մաս է» մանտրան

12:06 | 18.01.2021

խմբագրական

Վատ երազողին ի՞նչն է խանգարում

Promotion Image

Ուկրաինա․ մարդկային պատմություններ

Կացարանում 200 մարդ կա, նույնիսկ ջուր չունենք

լրահոս

  • Հայ դիզայներների ակնահաճո հաջողությունը

    16:25 | 28.05.2022
  • Խաղաղության հասնելու մտադրությունների անկեղծությունը՝ կասկածի տակ

    15:42 | 28.05.2022
  • Ադրբեջանական կրակոցից հայ զինվոր է վիրավորվել

    15:20 | 28.05.2022
  • Հայաստանին առնվազն չորս բրոնզե մեդալ ապահովված է

    14:54 | 28.05.2022
  • ԱՄՆ նախկին պետքարտուղարը՝ «Ուկրաինայի թշնամի»

    21:10 | 27.05.2022

ընտրանի

  • 1

    Արցախի հարցում Հայաստանը կրկնում է 1920-ի մայիսի 24-ը

  • 2

    Մենք վաստակել ենք Շառլ Միշելի հայտարարությունը

  • 3

    Ցավի եւ անտարբերության արանքում

  • 4

    «Բարձր» աթոռներից սահմանապահ Բարձրունին չի երեւում

  • 5

    Այդ բացահայտումն արվել էր պատերազմից առաջ

Facebook Youtube Email Telegram

արխիվ

Հունվարի 2021
Ե Ե Չ Հ Ու Շ Կ
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
« Դկտ   Փտր »

© 2022 - Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են ՀՀ Օրենսդրությամբ: Ձևավորումը Ալիք Մեդիա