Իշխան Սաղաթելյանն ասում է, թե իշխանության մնալու Փաշինյանի միակ հենարանը ոստիկանական ուժերն են։ Գուցե։ Բայց փոքրիկ խնդիր կա։ Ոստիկանությունն ի՞նչ է անում, եկեք հասկանանք՝ ծեծո՞ւմ է քաղաքացիներին, սպառնում է աշխատանքից ազատե՞լ, քչացնո՞ւմ է հանրահավաքների մասնակիցների թվերը, հարկադրաբար մի քանի օր միտինգավորներին պահում է բաժիններո՞ւմ։
Ի՞նչ է անում, որից սարսափած քաղաքացին չի գնում ընդդիմության հանրահավաքներին։ Իշխան Սաղաթելյանը լսե՞լ է, թե ինչպես էր ընդդիմության հանրահավաքները ճնշում Ռոբերտ Քոչարյանը, գոնե մեկ անգամ չափազանց հասանելի Youtube-ով տեսե՞լ է, թե անմարդկային ինչ մեթոդներով էին քաղաքացիները տարվում բաժիններ, անմիջապես քրեական կամ վարչական մի հոդված էին շալակում ու մի քանի օր մնում մեկուսարաններում։ Ի՞նչ է անում այսօր ոստիկանությունը, որով կարելի է վախեցնել քաղաքացիներին։
Իշխան Սաղաթելյանը տպավորություն չունի՞, որ իրենք ավելի ագրեսիվ են տրամադրված Փաշինյանի եւ ուժայինների դեմ, քան Փաշինյանն ու ուժայիններն իրենց դեմ։ Հետեւաբար նրանք պետք է ուրիշ պատճառ գտնեն, թե ինչու ՀՀ քաղաքացին չի միանում իրենց պայքարին։
Չի միանում, որովհետեւ չի ուզում, եթե անգամ Փաշինյանին էլ չի ուզում։ Չի միանում, որովհետեւ ընդդիմությունը գնում է տրորված ճանապարհով։ Իր շարժման սկզբից ի՞նչ է արել ընդդիմությունը, որը կարող է պարզապես համոզիչ լինել պայքարին հետեւող, բայց չմիացող քաղաքացու համար։ Բոլոր այն կարգախոսները, որոնք ընդդիմությունը հնչեցնում է որպես Փաշինյանին իշխանությունից զրկելու փաստարկ, լսվում են արդեն երկու տարի։
Ի՞նչ չգիտի քաղաքացին ընդդեմ Փաշինյանի, որ միամտաբար նրա հրաժարականը չի պահանջում։
Գիտի ամեն ինչ, գիտի, թե ինչպես է թերացել արցախյան հակամարտության անլուծելիությունը իր քաղաքացուն բացատրելիս։ Գիտի, թե ինչպես էր պատերազմից առաջ համոզում, որ մեր բանակը տարածաշրջանի կայունությունը երաշխավորող բանակ էր։ Իսկ Իշխան Սաղաթելյանը նույնիսկ Ալբերտ Էյնշտեյնի դասագրքային ճշմարտությունները չգիտի՝ եթե չեք կարողանում ինչ-որ բան բացատրել պարզ ձեւով, ուրեմն ինքներդ էլ բավականաչափ լավ չեք հասկացել դա։ Կամ այս մեկը՝ դուք չեք կարող խնդիրը լուծել այն հարթության մեջ, որում այն ստեղծվել է։ Հետեւաբար պետք է փոխեք ձեր դիտանկյունը, այն պետք է Փաշինյանի դիտանկյունից ավելի լայն լինի, այն պետք է լինի ոչ թե դիտանկյուն, այլ համապարփակ ընդգրկող մի բան։
Իսկ ընդդիմությունը դա չունի։ Գիտե՞ք ինչու։ Որովհետեւ նա իշխանություն է ուզում իշխանության գալու արդեն իսկ գոյություն չունեցող ճանապարհներով, նա այդ իշխանությունն ունի ոչ թե իր գլխում, այլ իր տեսադաշտում։ Էլ չեմ ասում, որ ոչ ոք հենց այնպես իշխանություն չի տալիս։ Ռոբերտ Քոչարյանը եւ Սերժ Սարգսյանը վերջին այս մտքի մագիստրոսներն են։
Ժամանակի ընթացքում հասկանում ես, որ Աստված քեզ ստեղծել է այնպիսին, որ ինքը լինի: Ճիշտ այդպես նա ստեղծել է փողոցային շանը: Երբ դու կերակրում ես նրան, Աստված կա, երբ չես կերակրում, չկա, հասկանում ես, որ մարմինն արդեն իսկ հնարավորություն է, երկրորդ այդպիսի հնարավորություն չի լինելու: