Շիրակի մարզի Մարմաշեն գյուղի բնակիչ Վանուշ Մանուկյանը 44-օրյա պատերազմի մասնակից է: Մեկ տարի, երեք ամսվա ժամկետային զինծառայող է եղել, երբ սկսվել է պատերազմը:
Վանուշը Մեղրիում է ծառայել, 2020 թվականի սեպտեմբերի 30-ին Ջրական է տեղափոխվել: Հոկտեմբերի 8-ին թշնամու անօդաչու սարքից ծանր վիրավորվել է: Վնասվել են տղայի կրծքավանդակը, թոքերը, ոտքը, ձեռքը: Չորս անգամ վիրահատվել է, բժիշկների նախնական եզրակացությամբ՝ այդքան էլ դեռ կվիրահատեն: Տղայի թոքի եւ ոտքի տարբեր հյուսվածքներում դեռեւս հրազենային բեկորներ կան: Աջ ձեռքը մշտապես թմրած է, թեւն ամբողջությամբ չի բացվում: Թոքում շարժվող բեկորի պատճառով էլ շնչարգելություն է ունենում, երբեմն էլ՝ արյունահոսություն բերանից: Բացի այդ՝ անզեն աչքով երեւում է կրծքավանդակի թեքվածությունը:
Վանուշի մայրը՝ Քրիստինե Անտոնյանը, ասում է՝ առողջ զավակին վիրավոր ու անաշխատունակ տեսնելուց զատ ստիպված է նվաստացուցիչ վերաբերմունք հանդուրժել: Ամուսինն արտագնա աշխատանքի է, երկրորդ որդին էլ 7 ամիս է, ինչ զորակոչվել է ժամկետային զինծառայության: Ասում է՝ թող մի օր գան, տեսնեն՝ ինչ վիճակում է Վանուշը: Աշխատասեր, աշխույժ տղան էլ առաջվանը չէ, չի կարողանում մորն օգնել անգամ թեթեւ գործերում:
«Սկզբնական բուժզննումն անցել է Շիրակի մարզում. հաշմանդամության կարգ չտվեցին: Մեր միջոցներով մի քանի անգամ էլ Երեւան գնացինք-եկանք: Հազար թուղթ ուզեցին: Այս վիճակով դռնեդուռ ընկանք, հավաքեցինք: Երեւանում պատռեցին, ասացին՝ քեզ կարգ չի հասնում, գնա՛, աշխատի՛ր»:
Անհավանական անտարբերությունը վիրավոր զինվորի հանդեպ այսքանով չի սահմանափակվել: «Քանի որ տղաս հաշմանդամության կարգ չունի, չի կարող օգտվել անվճար բուժծառայությունից: Խիստ վիրավորված եմ այսպիսի անուշադրությունից: Ինձ դժվար է տարբեր դռներ թակելը, խնդրելը… Առողջ տղա եմ տվել, կես մարդ հետ են ուղարկել: Թող տղաս առողջ լիներ, ինձ ոչինչ պետք չէր»,- պատմում է Քրիստինեն:
Ինչու է պետությունը ձեռքերը լվացել պատերազմում ֆիզիկական եւ հոգեբանական վնասվածք ստացած զինվորի խնդիրներից: Մի՞թե իրականում մտածում են, որ Վանուշը լիարժեք առողջ է… Ավելի իրատես լինելու դեպքում կհասկանան, որ «գնա՛, աշխատի՛ր» խոսքի հասցեատերը հակառակ կողմում է:
Առաջին մասնագիտությամբ բանասեր, երկրորդով՝ հոգեբան, լրագրությունը, սակայն, երրորդը չէ։ Լրագրությունը բոլոր մասնագիտություններից ամենասիրելին է։